Expositie Dorpskerk
Expositie Dorpskerk
Wat is een icoon?
Een icoon is een schilderij geschilderd op een houten paneel. De regels voor het schilderen van iconen zijn heel oud en heel precies. Maar iconen schilderen is niet alleen een ambacht. Het is ook een vorm van in gebed gaan en meditatie. De eerste iconen werden gemaakt in de zesde eeuw in de Byzantijnse traditie van de Grieks-orthodoxe kerken. Het woord icoon komt dan ook van het Griekse eikoon, dat ‘beeld’, eventueel ‘evenbeeld’ betekent. De gedachte is dat een icoon het onzichtbare zichtbaar maakt, dat het ‘een venster’ is ‘waardoor wij de hemelse werkelijkheid aanschouwen’. Dat houdt in dat iconen geen fantasie brengen, maar realiteit: Christus, Maria en de heiligen hebben niet alleen werkelijk bestaan in het verleden, zij behoren ook reëel tot de geestelijke wereld van nu. ![]() ![]() Toen de moslims in de zevende eeuw in korte tijd Egypte, Palestina en andere delen van het Midden-Oosten veroverden waar veel christenen woonden, waren er veel christelijke gelovigen die de oorzaak daarvan zagen in het accepteren van iconen. Maar op het tweede oecumenisch concilie van Nicea in 787 werd het schilderen en het vereren van iconen weer toegestaan. Ze mochten echter niet aanbeden worden. Kerkvader Basilius van Caesarea zei: ‘De eer die de afbeelding wordt bewezen geldt het origineel’: de heilige, niet de icoon. Later kwamen naast de Byzantijnse traditie ook andere tradities naar voren. Daarvan is de Russische traditie de bekendste en meest invloedrijke geworden. In de kerkzaal hangen de volgende iconen. We beginnen vooraan rechts van het liturgisch centrum met de liturgische tafel:
In ’t Voorhuys hangen de volgende iconen:
De iconen zijn te koop. In de kerkzaal ligt een papier met daarop de prijzen van deze kunstwerken. | ||
terug | ||